Κοντεύουν πια τρία χρόνια από τη δημιουργία του χώρου αυτού. Ήταν ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα όταν κάποιος από την παρέα, χαζεύοντας αδιάφορα τα προγράμματα που υπήρχαν εγκατεστημένα στον υπολογιστή του, άνοιξε και το «FrontPage», το πρόγραμμα μέσω του οποίου συντάσσονται οι διάφορες σελίδες του site. Όντας εντελώς ανίδεος σχετικά με τη δημιουργία ιστοσελίδων, έπαιξε βαριεστημένα με τις διάφορες ακαταλαβίστικες εντολές, ώσπου μετά από λίγη ώρα κατάφερε –μάλλον τυχαία– να δημιουργήσει ένα hyperlink. Η ιδιότητα της λέξης–link να αλλάζει τον κέρσορα του ποντικιού σε δείκτη χεριού και να μεταφέρει με το πάτημα ενός κουμπιού το επίκεντρο από το ένα σημείο στο άλλο, αν και γνώριμη από τον πρότερο διαδικτυακό βίο, εκείνη τη στιγμή του φάνηκε μαγική. Ένα ολόκληρο site θα μπορούσε να δημιουργηθεί με βάση την αρχή αυτή και μόνο.

Έπειτα από χίλιες περίπου ημέρες ύπαρξης, το site περιέχει πλέον 1614 εσωτερικά και 224 εξωτερικά (προς άλλες ιστοσελίδες) hyperlink. Σημαντικός αριθμός, αλλά, όπως αναφέρεται στις αρχές λειτουργίας του (ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ), κύριος σκοπός είναι η ανάπτυξη κάποιων άλλων link, διόλου χειροπιαστών και προς «τόπους» πολύ πιο δυσπρόσιτους. Έτσι, στην επιδίωξη αυτή, το site αποτελεί στην ουσία ένα βιβλίο που γράφεται διαρκώς, τμήματα του οποίου ίσως εκδοθούν κάποτε και σε έντυπη μορφή.

Το κατά πόσο ο βασικός σκοπός εκπληρώνεται, αποτελεί θέμα υποκειμενικό κυρίως, όπως υποκειμενικά και εξατομικευμένα είναι από τη φύση τους και τα επιδιωκόμενα link. Υπάρχει, ωστόσο, και μία άλλη διάσταση στις γραμμές που διαβάζετε. Αυτογενώς, παράλληλα με τη βασική του λειτουργία, το site συνιστά και ένα ιδιότυπο πείραμα, τα αποτελέσματα του οποίου ανάγονται σε διαφορετικά επίπεδα. Ένα από τα επίπεδα αυτά έχει να κάνει με την παρατήρηση των τόπων και τρόπων αντήχησης όσων αναπτύσσονται στις σελίδες του.

Στο φαινόμενο της λογοκλοπής έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές ως τώρα, και το να επαναλάβουμε εδώ τα ίδια θα ήταν μάλλον βαρετό. Ενδιαφέρον, αντιθέτως, θα ήταν το να βλέπαμε το φαινόμενο από την άποψη της αντήχησης που λέγαμε παραπάνω. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα ως προς την εμβέλεια, τη διεύθυνση, το χρόνο αντήχησης, μα και τα ντουβάρια.

Λοιπόν, που λέτε, ποια είναι η βασική κρατική πηγή ενημέρωσης των πολιτών;

Τα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια, βεβαίως.

Και, ποιο από τα τρία κρατικά τηλεοπτικά κανάλια δίνει περισσότερη έμφαση και διαφημίζεται για τις ειδήσεις του;

Εμφανώς η ΝΕΤ.

Στη ΝΕΤ, λοιπόν, και συγκεκριμένα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σαββάτου, 11 Ιουνίου που μας πέρασε, προβλήθηκε ένα ρεπορτάζ διάρκειας 3,5 περίπου λεπτών σχετικά με το «τι πραγματικά συμβαίνει στη σπηλιά του Νταβέλη». Δύο μέρες αργότερα, στις 13 Ιουνίου, προβλήθηκε και πάλι από την πρωινή ενημερωτική εκπομπή «Καθημερινά» της ΝΕΤ το ίδιο ρεπορτάζ, μαζί με πρόσθετη live ανταπόκριση από τη σπηλιά, του δημοσιογράφου που είχε συντάξει και το αρχικό μέρος. Συνολικός τηλεοπτικός χρόνος: 13 περίπου λεπτά.

Τα όσα προβλήθηκαν στα 13 αυτά λεπτά ήταν μία αντιγραφή της σελίδας του site για την Πεντέλη, και κυρίως της ενότητας "Πεδία, κύματα, έργα και κεραίες" –περί κυμάτων ELF, διαταραχών του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Πεντέλης, στρατιωτικών τηλεπικοινωνιών κλπ.– διανθισμένη και διαστρεβλωμένη από μερικές ατάκες εμπνεύσεως του δημοσιογράφου. Ενδεικτικό της έκτασης, αλλά και του είδους της αντιγραφής, είναι ότι, όχι μόνο τα διάφορα σχεδιαγράμματα που προβλήθηκαν είχαν όλα αντιγραφεί από το site, αλλά και το σχετικό λογότυπο είχε σβηστεί προσεκτικά (πλην ενός). Αλλά, ας δούμε με ποιον τρόπο τα όσα εκτίθενται στην ενότητα "Πεδία, κύματα, έργα και κεραίες" αντήχησαν μέσα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων και την πρωινή ενημερωτική εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης.

Ήδη από την αρχή του ρεπορτάζ δίνεται μια ιδέα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Πληροφορούμαστε ότι στη σπηλιά λατρευόταν ο Διόνυσος (το ξέρει αυτό η σπηλιά;) και ότι στο χώρο συχνάζουν αναρχικοί, που είναι όμως και σατανιστές. Ο ακόλουθος διάλογος εκτυλίσσεται μεταξύ προέδρου κοινότητας Πεντέλης και δημοσιογράφου:

–Το Υπουργείο Πολιτισμού έδωσε γι' αυτό το εκκλησάκι 200 εκατομμύρια για να το αναπαλαιώσει και να το κάνει κουκλί, και την άλλη μέρα ήρθαν όλοι αυτοί που θέλουν να λέγονται αναρχικοί ή οτιδήποτε άλλο και το κατήντησαν όπως είναι σήμερα.

–Σατανιστές δηλαδή...

–Σατανιστές, ναι.

Κάτι τέτοια ακούνε τα νέα παιδιά και γίνονται αναρχικοί και σατανιστές.

Ο δημοσιογράφος, πάντως, σοκάρεται από τη μεταχείριση την οποία επιφυλάσσουν οι νεοέλληνες στη σπηλιά, υπονοώντας ότι εκείνος κατατάσσεται εκτός νεοελλήνων και ότι επιφυλάσσει στη σπηλιά καλύτερη μεταχείριση. Αμέσως παρακάτω θα διαψευστεί οικτρά.

Το ρεπορτάζ έχει διαχωριστεί σε επτά μέρη. Κάνοντας κλικ σε κάθε από τα παρακάτω εικονίδια, ανοίγει ένα καινούριο παράθυρο με το αντίστοιχο ηχογραφημένο μέρος του ρεπορτάζ (η ποιότητα του ήχου στην αρχή του πρώτου μέρους δεν είναι καλή).

«...Η παραμυθία, όμως, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την επιστήμη...» έχει μόλις διαμηνύσει ο σκεπτόμενος δημοσιογράφος. Έχοντας διεισδύσει στη σπηλιά, όπου, όπως δηλώνει, το κρύο είναι ιδιαίτερα έντονο, εφορμά (η θερμοκρασία στη σπηλιά παραμένει σταθερή καθ' όλη τη διάρκεια του έτους –γύρω στους 17 βαθμούς– όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα σπήλαια στην Ελλάδα).

Πρώτα παρουσιάζει τον «άκρως απόρρητο χάρτη των έργων στη σπηλιά, που φέρνει στη δημοσιότητα η ΝΕΤ».

Ο χάρτης αυτός έχει αντιγραφεί από το site (συγκεκριμένα από εδώ) και είχε παρουσιαστεί ήδη δυόμισι χρόνια πριν η ΝΕΤ «τον φέρει στη δημοσιότητα». Παρατηρήστε ότι το λογότυπο του site έχει σβηστεί επιμελώς από το συγκεκριμένο τμήμα του χάρτη των έργων.

Στη συνέχεια, αραδιάζονται πετσοκομμένα και συγκεχυμένα όσα ο δημοσιογράφος έχει διαβάσει στην ενότητα "Πεδία, κύματα, έργα και κεραίες" για τις στρατιωτικές τηλεπικοινωνίες με τα υποβρύχια του ΝΑΤΟ, για τα κύματα ELF, για την ιδιαιτερότητα του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Πεντέλης, και για τις επίσημες μελέτες που έχουν δημοσιευτεί σχετικά. Ταυτόχρονα προβάλλονται στην οθόνη αντίστοιχα τεχνικά σχεδιαγράμματα.

Όλα τα σχεδιαγράμματα έχουν αντιγραφεί από το site (συγκεκριμένα από εδώ, εδώ κι εδώ), και από όλα έχει σβηστεί το λογότυπο, πλην του τελευταίου, όπου αυτό μισοδιακρίνεται κάπου στο κέντρο. Προφανώς ο δημοσιογράφος υπολόγισε ότι στην οθόνη της τηλεόρασης το μικρό λογότυπο δε θα πολυφαινόταν.

Μετά την παρουσίαση των στοιχείων της «μελέτης του», ο δημοσιογράφος προχωρά ακόμη πιο πέρα, παρουσιάζοντας, όπως δηλώνει, «το ντοκουμέντο της πρώτης τηλεοπτικής καταγραφής του ταός χιούμ». Ο αγγλικός όρος «Taos hum» προφέρεται «τάος χαμ». Στοιχειώδης ενασχόληση με το θέμα του βόμβου του Τάος θα αρκούσε για να γνωρίζει κανείς ότι ο συγκεκριμένος βόμβος δεν μπορεί να καταγραφεί από κανένα μικρόφωνο (http://amasci.com/hum/hum.html). Η αδυναμία αυτή καταγραφής αποδίδεται στο ότι, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι από τους επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, ο βόμβος δεν οφείλεται σε ηχητικά κύματα που συλλαμβάνει το ανθρώπινο αυτί, και άρα μπορούν να καταγραφούν από ένα μικρόφωνο, αλλά στον απευθείας ερεθισμό του κέντρου της ακοής και άλλων περιοχών του εγκεφάλου. Πέραν αυτού, εκείνοι που ακούν τον βόμβο του Τάος δηλώνουν ότι το πλησιέστερο με το οποίο προσομοιάζει είναι ο ήχος μιας μηχανής diesel που δουλεύει σε μεγάλη απόσταση. Έτσι, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι ο ηχογραφημένος ήχος πράγματι καταγράφηκε μέσα στη σπηλιά, αυτός σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να αντιστοιχεί στο «ταός χιούμ».

Αμέσως, πάντως, ο δημοσιογράφος σπεύδει να διευκρινίσει ότι «η ύπαρξη του ήχου δεν έχει καμία σχέση με τα όσα τραγελαφικά ακούγονται από διάφορους για την Πεντέλη». Και συμπληρώνει με στόμφο νοήμονος που έχει απαυδήσει από τις διάφορες ανοησίες: «αρκεί μια μελέτη του ηλεκτρομαγνητικού υπόβαθρου της Πεντέλης, οφειλόμενη στην ιδιαίτερη γεωλογική της σύνθεση και τα πλούσια σε πυρίτιο πετρώματα, για να λυθεί το... (μικρό ειρωνικό κενό) μυστήριο». Τώρα, εκεί τα μπέρδεψε πάλι λίγο. Αυτό που εμείς γράφουμε στη σχετική ενότητα (συγκεκριμένα εδώ), και το οποίο επιχειρεί να αναπαραγάγει ο δημοσιογράφος, είναι ότι η Πεντέλη διαθέτει γραφίτη, όχι πυρίτιο. Πυρίτιο διαθέτουν όλοι σχεδόν οι βράχοι, οι πέτρες, οι πετρούλες και τα πετραδάκια της υφηλίου. Το να δηλώνει κανείς ότι τα πετρώματα της Πεντέλης είναι πλούσια σε πυρίτιο ισοδυναμεί με το να δηλώνει ότι οι βροχές της Καλαμάτας είναι πλούσιες σε νερό.

Το μέχρι εδώ ρεπορτάζ είναι εκείνο που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ το Σάββάτο, 11 Ιουνίου. Όπως όμως σημειώσαμε, το κομμάτι αυτό προβλήθηκε ξανά τη Δευτέρα, 13 Ιουνίου στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ "Καθημερινά", μαζί με πρόσθετη ζωντανή σύνδεση και επιτόπιο ρεπορτάζ από τον ίδιο δημοσιογράφο.

Εκεί, λοιπόν, που ο δημοσιογράφος είχε κλείσει το πρώτο κομμάτι με το θυμόσοφο λογοπαίγνιο του περί του πνεύματος της δουκίσσης της Πλακεντίας, η εικόνα μεταφέρεται στο στούντιο, όπου δύο άλλοι δημοσιογράφοι –ένας άντρας και μία γυναίκα, παρουσιαστές της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής– μπαίνουν στη συζήτηση. Η παρουσιάστρια δηλώνει ότι «τους έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση το ρεπορτάζ και η ψυχραιμία (;) με την οποία ο δημοσιογράφος αντιμετώπισε όλες αυτές τις απίστευτες δοξασίες και ανοησίες που ακούμε τον τελευταίο καιρό για την Πεντέλη». Ο σεμνός δημοσιογράφος, αντί απάντησης, τονίζει και πάλι με ύφος ατόμου γνωστικού την αξία της επιστήμης, η οποία δίνει τις απαντήσεις.

Καθ' όλη τη διάρκεια του ρεπορτάζ, η σπηλιά αναφέρεται τη μία ως «σπηλιά της Πεντέλης» και την άλλη ως «σπηλιά του Νταβέλη». Ο δημοσιογράφος έχει διαβάσει τα όσα αναφέρουμε σχετικά με το αστήρικτο της ονομασίας «σπηλιά του Νταβέλη» (συγκεκριμένα εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ). Από την άλλη, ο πολύς κόσμος ξέρει τη σπηλιά ως «σπηλιά του Νταβέλη». Αμφιταλαντεύεται, λοιπόν, μεταξύ «σπηλιάς της Πεντέλης» και «σπηλιάς του Νταβέλη», ώσπου βρίσκει μία συμβιβαστική λύση: «σπηλιά του Πεντέλη»!

Ακολουθεί μία αναπαραγωγή όσων είχαμε σχολιάσει σε σχέση με το βανδαλισμό των εκκλησιδίων της σπηλιάς (συγκεκριμένα εδώ). Κάπου μέσα σε όλα αυτά, ο δύσμοιρος Ικτίνος μεταλλάσσεται σε «ίκτινο».

Στη συνέχεια, ο δημοσιογράφος διακόπτεται από «την πολύ γλαφυρή του περιγραφή» για να του υποβληθούν κάποιες ερωτήσεις. Σχετικά με τα μέτρα περιφρούρησης της σπηλιάς, μας πληροφορεί ότι «συνήθως υπάρχει ένα περιπολικό στην αρχή του δρόμου προς το βουνό». Το περιπολικό για το οποίο έχει διαβάσει ο δημοσιογράφος (συγκεκριμένα εδώ) βρισκόταν παλιότερα σταματημένο, όχι «στην αρχή του δρόμου προς το βουνό», αλλά στην αρχή του χωματόδρομου προς τη σπηλιά. Πέραν αυτού, περιπολικό στο συγκεκριμένο σημείο έχει πάψει να σταθμεύει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια.

Μετά τις διαφωτιστικές απαντήσεις, ο δημοσιογράφος επιχειρεί «το δύσκολο κομμάτι της εισόδου στη σπηλιά του Νταβέλη», όπως αναφέρει (άνθρωποι σε αναπηρικά καροτσάκια μπορούν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία να περιηγηθούν από τους συνοδούς τους στο μεγαλύτερο μέρος της σπηλιάς), και δηλώνει ότι «αυτή θα είναι η πρώτη φορά που η προσπάθεια θα μεταδοθεί ζωντανά τηλεοπτικά» (φυσικά, έχουν υπάρξει αρκετές προηγούμενες «πρώτες φορές»).

Όπως έχει μόλις προαναγγείλει, ο δημοσιογράφος είναι έτοιμος να εξηγήσει «αυτά τα, όχι και τόσο μυστήρια, επιστημονικά ζητήματα που ενδιαφέρουν» – δήλωση ενδεικτική ανθρώπου με επίγνωση των «επιστημονικών ζητημάτων». Ακολουθεί πραγματικό ρεσιτάλ.

Μιλώντας για το τούνελ της σπηλιάς που καταλήγει στη «λιμνούλα», δηλώνει ότι εκεί βρίσκεται «η λίμνη που στην αρχαιοελληνική μυθολογία γεννήθηκαν οι Νύμφες». Αυτό που γράφουμε εμείς (συγκεκριμένα εδώ) και που έχει παρανοήσει ο δημοσιογράφος είναι ότι ο χώρος αυτός ήταν αφιερωμένος στη λατρεία των Νυμφών, όχι ότι εκεί γεννήθηκαν οι Νύμφες. Στην αρχαιοελληνική μυθολογία δεν αναφέρεται κανένας συγκεκριμένος τόπος γέννησης των Νυμφών, οι οποίες λατρεύονταν συνήθως σε σπήλαια και σε σημεία όπου λίμναζε νερό.

Αντιγράφοντας ως και τη σειρά με την οποία είναι γραμμένη η συγκεκριμένη σελίδα, ο δημοσιογράφος αναπαράγει στη συνέχεια και τα περί λαθρανασκαφών στη σπηλιά, για να τονίσει λίγο παρακάτω σε σχέση με το ρεπορτάζ του: «...από τα στοιχεία που συγκέντρωνα για πολλούς μήνες, θα μου επιτρέψετε να σας πω, για το ρεπορτάζ...». Πάντως, εμείς έχουμε την εντύπωση ότι δεν απαιτούνται και πολλοί μήνες για να διαβάσει κανείς όσα γράφουμε στο site για την Πεντέλη, εκτός κι αν διαβάζει πολύ αργά.

Αμέσως μετά, μας αποκαλύπτεται μία πληροφορία που «όσο μπορούσε, τη (δια)σταύρωσε δημοσιογραφικά», ότι δηλαδή «στη σπηλιά είχαν εγκατασταθεί συστήματα τηλεπικοινωνιών "ELF" με τα πυρηνικά υποβρύχια του ΝΑΤΟ». Αυτό που εμείς αναφέρουμε (συγκεκριμένα εδώ) είναι ότι πιθανώς τα έργα της σπηλιάς αποσκοπούσαν στο να εγκατασταθεί μελλοντικά εκεί ένας τέτοιος σταθμός. Ουδέποτε, όμως, εγκαταστάθηκαν συστήματα τηλεπικοινωνιών στο χώρο, αφού άλλωστε τα έργα δεν τελείωσαν ποτέ, αλλά διακόπηκαν στην ημιτελή κατάσταση που βρίσκονται σήμερα.

Ακολουθεί μία ακόμα αναφορά στην «ιδιαίτερη ηλεκτρομαγνητική συμπεριφορά της Πεντέλης, που έχει καταγραφεί επιστημονικά» (αναπαραγωγή των όσων ο δημοσιογράφος έχει διαβάσει εδώ), για να πληροφορηθούμε ότι το άκρως απόρρητο αυτό μυστικό επιβεβαίωσαν στον Αλέκο κάποιοι αόριστοι αξιωματικοί του ΝΑΤΟ, οι οποίοι όμως δεν μπορούσαν να δώσουν περισσότερα στοιχεία (έ, βέβαια, μην τα αποκαλύπτουμε και όλα).

Enjoy:

Στο τελευταίο κομμάτι του ρεπορτάζ, ο δημοσιογράφος μάς ενημερώνει ότι «ρώτησε ειδικούς, οι οποίοι τον κατατόπισαν σχετικά με τον βόμβο του Τάος και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία της Πεντέλης, που τόσο πολύ έχουν παρεξηγήσει κάποιοι» (αχ, μα τι προχειρολόγοι...). Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει ο παρουσιαστής της ενημερωτικής εκπομπής, ο οποίος, σε μία έκλαμψη αυτογνωσίας, δηλώνει: «...είναι μια πολύ ωραία εκδρομή για τους γονείς και τα παιδιά τους, τα οποία θα πρέπει πλέον να πάψουν να πιστεύουν όλους αυτούς, όλες αυτές τις σαχλαμάρες που ακούμε από τα δελτία ειδήσεων» (παρατηρήστε ότι ο τόνος της φωνής χαμηλώνει προς το τέλος της πρότασης, η οποία διακόπτεται απότομα καθώς ο παρουσιαστής συνειδητοποιεί τι λέει – υπενθυμίζουμε ότι το πρώτο τμήμα του ρεπορτάζ είχε προβληθεί δύο μέρες νωρίτερα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού όπου εργάζεται ο παρουσιαστής).

Αμέσως ο δημοσιογράφος, που δεν έχει συλλάβει το νόημα της προηγούμενης φράσης, ξαναπαίρνει το λόγο, συμφωνώντας με τον προλαλήσαντα και επαυξάνοντας: «αυτό ακριβώς είναι και το μεγαλύτερο μήνυμα που θα ήθελα ίσως να περάσω με αυτό το ρεπορτάζ (!)». Στη συνέχεια, εκφράζει «την ιδιαίτερη του ευαισθησία για το μέρος, που του αξίζει ο σεβασμός μας», και λίγο παρακάτω μας ενημερώνει ότι «η Πεντέλη μαζί με τον Υμηττό είναι δύο από τα αρχαιότερα βουνά της Ευρώπης» (καρμπόν από εδώ).

Κλείνοντας το θέμα της ενημερωτικής εκπομπής, ο παρουσιαστής κάνει λόγο για «κάποιους που θα έπρεπε να βλέπουν αυτό το ρεπορτάζ» (εκείνοι «που θα έπρεπε να βλέπουν το ρεπορτάζ» το είδαν, όπως το είδαν και αρκετοί αναγνώστες του site που μας ειδοποίησαν σχετικά) και εκφράζει την πεποίθηση του για την ανάγκη εγκατάστασης φύλακα και ξεναγού στο χώρο της σπηλιάς. Να μία έξυπνη ιδέα! Κατά τον τρόπο αυτό, οι δύσμοιροι επισκέπτες σαν κι εμάς, που θα επιθυμούν να επισκεφθούν τη σπηλιά και να χαρούν την ηρεμία του τόπου, θα τσεκάρονται πρώτα από τον πορτιέρη της σπηλιάς, ο οποίος θα τους παρακολουθεί με άγρυπνο βλέμμα καθώς, στη συνέχεια, θα παραλαμβάνονται από τον ξεναγό, που θα τους ξεναγεί στα αξιοθέατα («δεξιά βλέπετε την τρύπα νούμερο 2, αριστερά προβάλει ο σωρός από πέτρες νούμερο 14...»).

Υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα με την ιδέα αυτή: δε θα κινδυνεύουν ο φύλακας και ο ξεναγός από τους «σατανιστές που συχνάζουν στη σπηλιά» και που θα θέλουν να τους θυσιάσουν;

Αυτό ήταν το ρεπορτάζ που προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση. Στα όσα αντιπροσωπεύει, υπάρχει μία γελοία διάσταση, μία εξοργιστική διάσταση, μία θλιβερή διάσταση. Εμείς προτιμήσαμε να μείνουμε στην αστεία του διάσταση, καθώς υπάρχει ήδη αρκετή οργή, ανοησία και θλίψη στην καθημερινότητα της κοινωνίας μας για να υποβάλλουμε εσάς και τους εαυτούς μας σε επιπρόσθετες δόσεις.

Ωστόσο, δε θα ήμασταν διατεθειμένοι να αφιερώσουμε το χώρο και το χρόνο για την παράθεση των παραπάνω απλώς και μόνο για να αναφερθούμε σε μία ακόμη αντιγραφή. Η πιο σημαντική και συνάμα χρήσιμη διάσταση του συγκεκριμένου ρεπορτάζ είναι η διδακτική του διάσταση – και αυτή είναι ο λόγος που το παραθέτουμε.

Από τους χιλιάδες των τηλεθεατών που παρακολούθησαν όσα είπε ο δημοσιογράφος, αρκετοί θα έχουν μείνει με την εντύπωση ότι «σύμφωνα με την αρχαιοελληνική μυθολογία, στη σπηλιά γεννήθηκαν οι Νύμφες», ότι «εκεί εκτελούνται σατανιστικές τελετές», ότι «στο χώρο είχαν εγκατασταθεί παλιότερα μηχανήματα τηλεπικοινωνιών» ή ότι «άκουσαν το ταός χιούμ». Κάποια παιδιά, κάθε φορά που η κουβέντα θα έρχεται στην Πεντέλη, θα θυμούνται και θα επαναλαμβάνουν ότι «τα πετρώματα της είναι πλούσια σε πυρίτιο». Και θα είναι δύσκολο να πειστούν για το λανθασμένο όλων αυτών, αφού θα τα έχουν ακούσει να διατυπώνονται επίσημα από τις ειδήσεις της κρατικής τηλεόρασης.

Απομακρυνθείτε τώρα από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, ώσπου να φτάσει να μοιάζει με έναν ασήμαντο κόκκο άμμου μέσα σε εκατομμύρια άλλους. Είναι τα μυριάδες κουτάκια των πληροφοριών που μας περιτριγυρίζουν καθημερινά, διαμορφώνοντας τις αντιλήψεις και τη στάση μας απέναντι στα διάφορα ζητήματα, μικρά και μεγάλα. Είναι όλες εκείνες οι πληροφορίες για τις οποίες δεν υπάρχει τρόπος, χρόνος ή διάθεση να ελεγχθεί το βάσιμο και η ακρίβεια τους. Αναλογιστείτε πόσες από τις πληροφορίες αυτές, που αναμεταδίδονται από τις οδούς μαζικής ενημέρωσης, έχουν κατακερματιστεί και διαστρεβλωθεί σε σχέση με την αρχική τους μορφή. Σκεφτείτε, αν μεγάλο μέρος της προσωπικότητας πηγάζει από αυτά που πιστεύουμε, αν μεγάλο μέρος αυτών που πιστεύουμε πηγάζει από αυτά που θεωρούμε ότι γνωρίζουμε, και αν αυτά που θεωρούμε ότι γνωρίζουμε μας αποτρέπουν από το να υιοθετήσουμε αντικρουόμενες προς αυτά απόψεις, τότε πώς και από ποιους διαμορφώνεται τελικά η προσωπικότητα μας;

09/09/2005