ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

Πεδία, κύματα, έργα και κεραίες (μέρος Ζ')

Στο σημείο αυτό, όμως, θα πρέπει να δούμε πρώτα μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με το υπέδαφος της Πεντέλης.

Γεωλογικά, ο ορεινός όγκος της Πεντέλης αναλύεται χονδρικά στη διαστρωμάτωση τριών κύριων ζωνών. Στην κατώτερη ζώνη απαντάται ο σχηματισμός του κατώτερου μαρμάρου, στη μέση ζώνη απαντάται ένα στρώμα σχιστόλιθου, ενώ στην ανώτερη ζώνη, το ανώτερο μάρμαρο. Η διαστρωμάτωση αυτή του ορεινού όγκου της Πεντέλης περιγράφεται αναλυτικότερα σε μία αναφορά του φυσικομαθηματικού–γεωλόγου Ηλία Μαριολάκου (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ):

Στο Πεντελικό κατά τον Lepsius – που είναι ο πρώτος που μελέτησε συστηματικά την Γεωλογία της Αττικής το 1893 και ο οποίος κατασκεύασε ένα λεπτομερέστατο γεωλογικό χάρτη, σε κλίμακα 1 : 25.000 για ένα μεγάλο τμήμα της Αττικής, απαντούν οι τρεις ανώτεροι ορίζοντες του μεταμορφωμένου συστήματος της Αττικής, που από τους αρχαιότερους προς τους νεώτερους ορίζοντες είναι οι εξής: (ι) το Κατώτερο Μάρμαρο, (ιι) το σύστημα των Σχιστολίθων της Καισαριανής και (ιιι) το Ανώτερο Μάρμαρο.

Το Κατώτερο Μάρμαρο εμφανίζεται σαν συμπαγές, λευκό, λαμπυρίζον μάρμαρο, με κύριο χαρακτηριστικό τον μεγάλο βαθμό ανακρυσταλλώσεως. Ο ορίζοντας του Κατωτέρου Μαρμάρου εμφανίζεται επιφανειακά στο κεντρικό τμήμα του όρους, που συμπίπτει με τις ψηλότερες περιοχές του (εικ. 2). Ο σχηματισμός του Κατώτερου Μάρμαρου καίτοι πιστεύεται ότι αποτελεί αυτοτελή στρωματογραφική ενότητα, φαίνεται ότι μερικώς μετατρέπεται πλευρικά στον σχηματισμό των Σχιστολίθων της Καισαριανής.

Ο Σχιστόλιθος της Καισαριανής. Προκειμένου για την Πεντελική μάζα, όταν γίνεται λόγος για την ενότητα αυτή εννοούμε μια ποικιλία πετρολογικών τύπων που αντιπροσωπεύονται κυρίως από δύο μεγάλες ομάδες πετρωμάτων (Γ. Παρασκευόπουλος, 1957). Η πρώτη περιλαμβάνει επιδοτιτικούς κεροστιλβικούς γνεύσιους, άμφιβολίτες, κ.ά., ενώ η δεύτερη μοσχοβιτικούς γνεύσιους & σχιστόλιθους. Στους σχιστόλιθους παρεμβάλλονται αλλού λεπτότερες και αλλού παχύτερες τράπεζες κιανότεφρου ταινιωτού μαρμάρου.

Ο σχηματισμός του Σχιστόλιθου της Καισαριανής καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα του όρους.

Το Ανώτερο Μάρμαρο στο Πεντελικό καταλαμβάνει κυρίως το βόρειο τμήμα του και συγκεκριμένα την περιοχή πάνω από την Πολιτεία, την Εκάλη, την Ρέα και τον Διόνυσο, ενώ στο Νότιο και Ανατολικό τμήμα εμφανίζονται σε πολλές περιοχές, αλλά με πολύ μικρότερη επιφανειακή εξάπλωση, όπως για παράδειγμα στο λόφο του Αστεροσκοπείου.

Τα παραπάνω περιγράφονται και αναλύονται και σε μία μελέτη του γεωλογικού χάρτη της Αττικής (http://www.igme.gr/greekstudy_papadeas.doc, αντίγραφο υπάρχει αρχειοθετημένο εδώ). Προσέξτε τώρα μία ενδιαφέρουσα αναφορά στη μελέτη αυτή: «Στη Πεντέλη τα ανώτερα στρώματα του κατωτέρου μαρμάρου μεταβαίνουν σταδιακά σε μοσχοβιτικής, αμφιβολιτικής και άλλης ορυκτολογικής σύστασης γνεύσιους και σχιστόλιθους σε εναλλαγές με λευκά και κυανά μάρμαρα και σιπολίνες μικρού πάχους. Ολικό πάχος σειράς περίπου 300μ. Η στρωματογραφική τοποθέτηση των παραπάνω πετρωμάτων σε προ– λιθανθρακοφόρους σχηματισμούς δίδεται εξ΄ αιτίας των στρωματογραφικών συνθηκών που αναφέρονται παρακάτω... ...Η παραπάνω γνευσιακή σειρά περνά με σαφή διαχωριστικά όρια σε τεφρόμαυρους και τεφροκύανους σχιστόλιθους, των οποίων το χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η παρουσία γραφίτη. Στα ανώτερα στρώματα των σχηματισμών αυτών, στη ΒΑ Πεντέλη, παρεμβάλλονται μικρού πάχους ενστρώσεις μαρμάρων και σιπολινών.»

Ξέρετε κάτι; Ο Γραφίτης είναι πολύ καλός αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος (http://minerals.usgs.gov/minerals/pubs/commodity/graphite). Όχι μόνο αυτό, αλλά συγκεκριμένα ο περιέχων γραφίτη σχιστόλιθος, που όπως είδαμε καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα της Πεντέλης, λόγω ακριβώς της ηλεκτρικής του αγωγιμότητας, είναι ως πέτρωμα άριστος αγωγός των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Ενδεικτικά, μεταφράζουμε από την εργασία της διεύθυνσης http://herkules.oulu.fi/isbn951427119X/isbn951427119X.pdf (σελίδα 11, «1 Introduction 1.1 Background» – αντίγραφο υπάρχει αρχειοθετημένο εδώ):

In the case of inductive EM methods that are studied in this work, the dominant petrophysical parameter is the electrical conductivity (or its reciprocal, the resistivity), which represents the ability of electric charges to move inside a matter. Certain geological targets, such as graphitic bearing schist zones and massive sulphide ore bodies, can reproduce a strong anomalous EM response because their conductivity is considerably higher than the conductivity of host rocks surrounding them.

μετάφραση:

Στην περίπτωση των επαγωγικών ΗλεκτροΜαγνητικών μεθόδων (που χρησιμοποιούνται για τη διερεύνηση της σύστασης του υπεδάφους) οι οποίες μελετώνται σ' αυτή την εργασία, η κυρίαρχη πετροφυσική παράμετρος είναι η ηλεκτρική αγωγιμότητα (ή το αντίστροφο της, η ηλεκτρική αντιστασιμότητα), που υποδηλώνει την ικανότητα των ηλεκτρικών φορτίων να διαδίδονται διαμέσου μιας μάζας. Κάποιοι γεωλογικοί «στόχοι», όπως οι περιέχουσες γραφίτη σχιστολιθικές ζώνες και τα μεγάλα κοιτάσματα θειούχων ενώσεων, μπορούν να προκαλέσουν μια ισχυρή, ανώμαλη ΗλεκτροΜαγνητική «απάντηση» (στον διερευνητικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό που διοχετεύεται στο υπέδαφος) επειδή η αγωγιμότητα τους είναι σημαντικά υψηλότερη απ' ό,τι η αγωγιμότητα των γύρω πετρωμάτων από τα οποία περιβάλλονται.

Είναι πολύ πιθανό η γεωλογική αυτή σύσταση της Πεντέλης, με έντονα αγώγιμο γραφιτικό σχιστόλιθο σε μεγάλο της τμήμα, να σχετίζεται με τη γεωμαγνητική της ιδιαιτερότητα, που όπως είδαμε περιλαμβάνει πολύ αυξημένες τιμές έντασης γεωμαγνητικού πεδίου κατά περιόδους (σύμφωνα με τις μετρήσεις του Μαγνητικού Παρατηρητηρίου Πεντέλης – http://old.igme.gr/magnetic.htm), αλλά και παράδοξο συσχετισμό των αυξημένων αυτών τιμών με την πρόκληση σεισμικών δονήσεων (http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-13108.pdf). Στο σημείο αυτό, θα πρέπει κανείς να θυμηθεί και εκείνη την άλλη μελέτη, σύμφωνα με την οποία το πεντελικό μάρμαρο χαρακτηρίζεται από πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες. Συνολικά, λοιπόν, και σε συνδυασμό με όσα είδαμε για τη γεωλογική διαστρωμάτωση της Πεντέλης, έχουμε ένα βουνό στο οποίο ένα στρώμα ηλεκτρικά αγώγιμου γραφιτικού σχιστόλιθου περικλείεται ανάμεσα σε δύο στρώματα πετρώματος (το ανώτερο και κατώτερο μάρμαρο) με πιεζοηλεκτρικά χαρακτηριστικά. Και όλα αυτά, πάνω από ένα ενεργό ρήγμα με σχεδόν διαρκή μικροσεισμική δραστηριότητα.

Προσέξτε τώρα τα αναγραφόμενα σε έγγραφο της εταιρίας "Ελληνικά Τεχνικά Έργα" –εταιρίας που είχε αναλάβει ανάδοχος των έργων του 1990– το οποίο δημοσιεύτηκε στις 29 Αυγούστου 1990 σε άρθρο της εφημερίδας "Έθνος" με τίτλο "Πυρηνικά στη Σπηλιά του Νταβέλη":

«Σας αποστέλλουμε τα δοκίμια σκυροδέματος Β, που ελήφθησαν για το έργο κατασκευής οδού προσπελάσεως και περιφράξεως χώρου αποθήκης τηλεπικοινωνιακού υλικού». Σε άρθρο της επόμενης ημέρας (φύλλο 30/08/1990), της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος", εκφράζονται τα εξής σχετικά με τα έργα της σπηλιάς: «...δεν πρόκειται να γίνει αποθήκη πυρηνικών, αλλά ένας υπερσύγχρονος σταθμός τηλεπικοινωνιών των ενόπλων δυνάμεων και σε κρίσιμες ώρες θα χρησιμοποιείται ως κέντρο διοικήσεως και επιχειρήσεων, αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τεχνικών οι κατασκευές αυτές μπορούν να αντέξουν πίεση μέχρι και 2000 ατμόσφαιρες. Πράγμα που σημαίνει ότι αντέχουν ακόμα και σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης.»

Για να ξαναγυρίσουμε, λοιπόν, στα έργα, αν στην ευρύτερη περιοχή της Πεντέλης καταλήγει πράγματι ένας γεωμαγνητικός δίαυλος υπό τη μορφή τελλουρικού ρεύματος, αυτός θα συνιστούσε έναν φυσικό υπόγειο αγωγό κυμάτων ELF, αφού τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των τελλουρικών ρευμάτων είναι, ακριβώς, φυσικά εκλυόμενα κύματα ELF. Θα μπορούσε «ένας υπερσύγχρονος –ΝΑΤΟϊκός σε κάθε περίπτωση– σταθμός τηλεπικοινωνιών», που κατά τη γνώμη μας αποτελεί αρκετά πιθανή εκδοχή ως προς τα έργα της σπηλιάς, να αποσκοπούσε στον πειραματισμό και την τηλεπικοινωνιακή αξιοποίηση των φυσικών ιδιαιτεροτήτων του βουνού στις οποίες αναφερθήκαμε, σχετιζόμενος με το σύστημα τηλεπικοινωνιών ELF; Πιστεύουμε πως ναι, και είδαμε ως εδώ αρκετές παρατηρήσεις και στοιχεία που συνηγορούν με την άποψη αυτή. Μεταξύ άλλων, είδαμε ότι η Πεντέλη διαθέτει ένα ιδανικά αγώγιμο ως προς τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα υπέδαφος (θυμηθείτε την αξιοποίηση του υπεδάφους μεταξύ των πομπών ELF στην Αμερική), που θα μπορούσε να παίξει το ρόλο φυσικής αντένας. Και είδαμε επίσης ότι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, θεωρείται πιθανός ο σχηματισμός ισχυρότατων γεωμαγνητικών δινών στο υπέδαφος του βουνού, που και αυτές θα μπορούσαν να δρουν ως «οδηγοί» ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-13108.pdf, http://www.copernicus.org/EGU/nhess/3/2003/3/nhs-3-171.pdf).

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί μία ακόμα πτυχή του θέματος. Για την τεχνητή έκλυση κυμάτων ELF δεν απαιτούνται αναγκαστικά τεραστίου μεγέθους αντένες και εγκαταστάσεις όπως αυτές του συστήματος τηλεπικοινωνιών του USN, που σκοπό είχαν την παγκοσμίου εμβέλειας μετάδοση σημάτων. Εκτός των ΗΠΑ, και άλλες χώρες είναι γνωστό ότι κατασκεύασαν συστήματα τηλεπικοινωνιών ELF (όπως η πρώην Σοβιετική Ένωση, η Βρετανία και η Γαλλία – ενδεικτικά: http://reachone.net/~trufax/online/3.html), με αντένες αρκετά μικρότερου μεγέθους και αντίστοιχα μικρότερης δυναμικότητας. Αλλά και εκτός του τρόπου αυτού έκλυσης κυμάτων ELF, είναι εδώ και αρκετά χρόνια γνωστό στους επιστήμονες ότι κύματα ELF μπορούν να εκλυθούν και μέσω κατάλληλης διέγερσης της Ιονόσφαιρας από υψηλής συχνότητας (HF – High Frequency) ηλεκτρομαγνητικά κύματα (http://www.bariumblues.com/simulations_of_elf_radiation_gen.htm). Αυτή, άλλωστε, ήταν και η φιλοσοφία του προγράμματος «High frequency Active Auroral Research Program» (HAARP), το οποίο είχε ξεσηκώσει τόσες διαμαρτυρίες.

Υπόψιν ότι το HAARP αποτελούσε κοινό πρόγραμμα μεταξύ Πολεμικής Αεροπορίας και Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Σύμφωνα με επίσημη δήλωση, το 1996, του τότε επικεφαλής του προγράμματος, John L. Heckscher, το HAARP στόχευε μεταξύ άλλων και στην εξυπηρέτηση των τηλεπικοινωνιών με τα υποβρύχια («According to program manager John L. Heckscher of the Phillips Laboratory at Hanscom AFB, Massachusetts, potential military applications of the HAARP research include developing Department of Defense technology for detecting cruise missiles and communicating with submarines.» – http://www.globalpolicy.org/socecon/envronmt/haarp.htm). Η χρήση αυτή των παραγόμενων κυμάτων ELF γινόταν, εξάλλου, παραδεκτή και επισήμως (http://pe2bz.philpem.me.uk/Comm/- ELF-VLF/- Operations/Info-101-SubmarineXmit/S5/elfsafe.html). Δεν είναι, λοιπόν, διόλου περίεργο που το επίγειο τηλεπικοινωνιακό σύστημα ELF καταργήθηκε μετά την έναρξη λειτουργίας του HAARP, το οποίο, με τη σειρά του, έχει προγραμματιστεί να απενεργοποιηθεί οριστικά εντός του 2014. Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με δήλωση στην αμερικανική Γερουσία του David Walker, υψηλόβαθμου αξιωματούχου της Πολεμικής Αεροπορίας, πλέον έχουν αναπτυχθεί νέες μέθοδοι μετάδοσης ενέργειας στην Ιονόσφαιρα, οι οποίες επιτρέπουν τον έλεγχο της («...We are moving on to other ways of managing the ionosphere, which the HAARP was really designed to do... ...To inject energy into the ionosphere to be able to actually control it. But that work has been completed...» – http://www.adn.com/node/1588571). Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά την επί σειρά ετών χρηματοδότηση του ιονοσφαιρικού σταθμού Πεντέλης από το ΝΑΤΟ.

Α, και θυμάστε που λέγαμε πριν ότι τα έργα του 1990 στη σπηλιά ξεκίνησαν ταυτόχρονα με το κλείσιμο της βάσης τηλεπικοινωνιών της Νέας Μάκρης, λίγους μήνες μετά την έναρξη της λειτουργίας του επίγειου συστήματος τηλεπικοινωνιών ELF τον Οκτώβριο του 1989; Θυμάστε που λέγαμε πως είναι περίεργο το ότι τα έργα του 1990 διακόπηκαν ξαφνικά λίγους μήνες αργότερα, πριν προλάβουν να προχωρήσουν; Ε, μαντέψτε πότε εγκρίθηκε από το αμερικανικό Κογκρέσο η ανάπτυξη του HAARP, που καθιστούσε τους επίγειους πομπούς κυμάτων ELF ξεπερασμένους και περιττούς. Μα, το 1990, τότε ακριβώς που διακόπηκαν και τα έργα στη σπηλιά (http://anticorruptionsociety.com/2011/05/13/warming-the-globe-and-melting-the-polar-ice-cap/).

Αν, λοιπόν, τα έργα αποσκοπούσαν σε κάτι σχετικό με τα όσα προαναφέρθηκαν, θα ίσχυαν τα εξής τινά:

● Οι ακριβείς παράμετροι και η ιδιαιτερότητα της θέσης των έργων θα αποτελούσαν στοιχεία απόρρητα, τα οποία –αν γνώριζαν– θα γνώριζαν ελάχιστοι άνθρωποι στην Ελλάδα. Η αιτιολόγηση των έργων σε υψηλόβαθμο επίπεδο θα ήταν γενικόλογη και θα αφορούσε στη δημιουργία κάποιου σταθμού τηλεπικοινωνιών ή κάποιου στρατηγείου. Οι εγκαταστάσεις που θα κατασκευάζονταν θα έφεραν πιθανότατα έναν τέτοιο χαρακτηρισμό, ενώ πολλές από τις επιχειρησιακές τους λειτουργίες θα αφορούσαν πράγματι το χαρακτηρισμό αυτό.

● Μια υπερβολική μυστικοπάθεια θα κάλυπτε τα έργα.

Και πράγματι, υπερβολική και οξύμωρη υπήρξε η μυστικοπάθεια με την οποία τυλίχθηκαν τα έργα αυτά. Έτσι, ενώ όλη η Ελλάδα γνώριζε για τα έργα στη σπηλιά της Πεντέλης, που έγιναν και πολλές φορές πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες, ουδέποτε δόθηκε η παραμικρή επίσημη εξήγηση για το σκοπό τους. Ακόμη και οι εργαζόμενοι στα έργα, που στη χώρα μας συνήθως γνωρίζουν έως και τον αριθμό των σφραγισμάτων της δεξιάς άνω γνάθου του εργοδότη τους, δήλωναν ότι αγνοούσαν, όχι μόνο το σκοπό των έργων, αλλά και το για ποιον ακριβώς εργάζονταν. Χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι ένα μικρό δημοσίευμα του 1978 στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης", με τίτλο "Τι συμβαίνει στη σπηλιά του Νταβέλη;":

Αλλά, βέβαια, αν οι εγκαταστάσεις στη σπηλιά σχετίζονταν με τηλεπικοινωνιακά ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και δη συχνοτήτων ELF, που θα διαδίδονταν διά μέσω του υπεδάφους του βουνού ή/και της Ιονόσφαιρας, αυτό δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να γίνει γνωστό. Γιατί τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και μάλιστα ειδικά εκείνα της μπάντας ELF, φαίνεται ότι έχουν αρκετές και περίεργες ανεπιθύμητες επιδράσεις στους ανθρώπους.

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ