Είναι τελικά αξιοπρόσεκτο το πόσες στρατιωτικές εγκαταστάσεις επί ή παρά την Πεντέλη είχαν επιφορτιστεί με τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες. Η βάση της Νέας Μάκρης, που απείχε περί τα 8,5 χιλιόμετρα από την κορυφή του βουνού, ήταν μία μεγάλη βάση τηλεπικοινωνιών του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού (NAVCOMMSTA), υπόγεια κατά το μεγαλύτερο της μέρος. Ως τέτοια αναφερόταν, εξάλλου, και επισήμως (Naval Communication Station Greece at Nea Makri). Η κατασκευή της είχε ξεκινήσει το 1953, ενώ η βάση ανέστειλε οριστικά τη λειτουργία της τον Αύγουστο του 1990. Δύο ημέρες πριν την οριστική υποστολή της αμερικανικής σημαίας από τη βάση στις 17 Αυγούστου 1990, το ακόλουθο μήνυμα είχε αναγνωστεί στο προσωπικό της (http://www.gulflink.osd.mil/declassdocs/navy/19961210/120396_oct96_decls3_0003.html): «...Η βάση της Νέας Μάκρης έτρεξε έναν εντυπωσιακό "Μαραθώνιο", προσφέροντας τηλεπικοινωνιακή υποστήριξη άμεση, ασφαλή και αξιόπιστη, προς τον έκτο στόλο, τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο και τις αμερικανικές δυνάμεις στη νοτιοανατολική Ασία. Ανταποκριθήκατε με επιτυχία σε κάθε καινούρια πρόκληση... ...Οι τεχνολογικές εξελίξεις που επήλθαν με την πάροδο των ετών μάς επέτρεψαν να μετασταθμεύσουμε τη δραστηριότητα μας αλλού, χωρίς απώλεια στην επιχειρησιακή ικανότητα...».
|
Οι χώροι της βάσης τηλεπικοινωνιών στη Νέα Μάκρη. |
Η βάση της Νέας Μάκρης ήταν αμιγώς αμερικανική. Η γειτονική υπόγεια ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών, στις νοτιοδυτικές υπώρειες της Πεντέλης, ανήκε μεν στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, υπαγόταν όμως στο ΝΑΤΟ. Η έκταση της βάσης αυτής είχε απαλλοτριωθεί το 1958, με επίσημη δικαιολογία τότε την εγκατάσταση του «Β΄ Παραρτήματος Αποθήκης Εθνικών Κειμηλίων Αθηνών» (να και μία ακόμα ενδιαφέρουσα σύμπτωση: ήταν ακριβώς την ίδια εκείνη χρονιά που, όπως είδαμε, το USN ξεκινούσε την όλη έρευνα γύρω από το πρόγραμμα ELF). Αντί γι' αυτό, λίγο αργότερα στο χώρο κατασκευάστηκε η υπόγεια ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών, η οποία και επισήμως λειτουργούσε σε συνεργασία με την αμερικανική ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών στη Νέα Μάκρη. Το 1983, μάλιστα, με το προεδρικό διάταγμα 456/83, η συγκεκριμένη βάση χαρακτηρίστηκε «Ναυτικό Οχυρό», η δε γύρω περιοχή των Άνω Βριλησσίων, «Επιτηρούμενη Ζώνη» (http://www.iospress.gr/mikro2001/mikro20011229.htm).
Για να τα ξαναδούμε όλα μαζί: Έχουμε δύο διαφορετικές ναυτικές βάσεις τηλεπικοινωνιών εκατέρωθεν του βουνού και σε απόσταση 13 περίπου χιλιομέτρων μεταξύ τους. Έχουμε ένα σταθμό στην κορυφή, ο οποίος εξυπηρετούσε και αυτός στρατιωτικές τηλεπικοινωνίες. Έχουμε ΝΑΤΟϊκής χρηματοδότησης στρατιωτικά έργα στη σπηλιά της Πεντέλης, τα οποία ξεκίνησαν το 1977, σταμάτησαν το 1983, ξαναξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1990 και ξανασταμάτησαν το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Μέσα σε όλα αυτά, έχουμε και ένα περιβαλλόμενο από κεραίες εκκλησάκι στην κορυφή της Πεντέλης, με σφραγισμένα παράθυρα και απογυμνωμένο εσωτερικό, που μέσα του έκρυβε ένα μεγάλο κοντέινερ, και μέσα σ' αυτό, πομποδέκτες μαζί με άλλα ηλεκτρονικά μηχανήματα. Έχουμε, τέλος, και έναν οργισμένο Αρχιμανδρίτη που διαμαρτυρόταν εντόνως και απειλούσε να εγείρει μεγάλο θέμα...
|
Ορισμένες από τις εγκαταστάσεις που λειτουργούν ή λειτουργούσαν παλαιότερα στην περιοχή της Πεντέλης. |
|
| 1. Βάση τηλεπικοινωνιών Νέας Μάκρης. | Αμερικανική βάση, σε απόσταση 8,5 περίπου χιλιομέτρων από την κορυφή της Πεντέλης, εγκατεστημένη μπροστά από τη θαλάσσια περιοχή στην οποία, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα, εντοπίζεται η μία απόληξη του «μαγνητικού τούνελ». Η κατασκευή της είχε ξεκινήσει το 1953, ενώ η λειτουργία της έπαψε οριστικά τον Αύγουστο του 1990. |
| 2. Υπόγεια ναυτική βάση τηλεπικοινωνιών στις νοτιοδυτικές υπώρειες της Πεντέλης. | Επίσημη ονομασία: Κέντρο Λήψης Βριλησσίων. Ελληνικής διοίκησης ΝΑΤΟϊκή βάση, στη γωνία των λεωφόρων Πεντέλης και Αναπαύσεως (όρια μεταξύ Δήμου Βριλησσίων με Δήμο Πεντέλης), σε απόσταση 5,5 περίπου χιλιομέτρων από την κορυφή της Πεντέλης. Η έκταση για την κατασκευή της είχε απαλλοτριωθεί το 1958, ενώ αποδόθηκε στον Δήμο Βριλησσίων το 2004. Επισήμως, οι επιχειρησιακές της λειτουργίες έχουν μεταφερθεί σε εγκαταστάσεις στην Αίγινα. |
| 3. Σταθμός τηλεπικοινωνιών στην κορυφή του βουνού. | Επίσημη ονομασία: Frequency Station Πεντελικού. Υπαγόμενος στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία ΝΑΤΟΪκός σταθμός τηλεπικοινωνιών. Εγκαταστάθηκε το 1952, ενώ διέκοψε τη λειτουργία του το 2001 (ατύπως, πιθανώς είχε πάψει να λειτουργεί από το 1999). |
| 4. Κοντέινερ με ηλεκτρονικές συσκευές, κρυμμένο στο εσωτερικό του εκκλησιδίου της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα, στην κορυφή του βουνού. | Κατά πληροφορίες, ανήκε στην ΕΥΠ. Το κοντέινερ, αφού εκκενώθηκε από τους πομποδέκτες και τα λοιπά ηλεκτρονικά όργανα που περιείχε, απομακρύνθηκε από το εσωτερικό του εκκλησιδίου μεταξύ 2004 και 2005. Το πότε είχε τοποθετηθεί δεν είναι γνωστό. |
| 5. Σταθμός εποπτείας ηλεκτρομαγνητικού φάσματος στην κορυφή του βουνού. | Εγκαταστάθηκε το 2004 στο χώρο του πρώην σταθμού τηλεπικοινωνιών. Λειτουργεί υπό την εποπτεία της Ελληνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ). |
| 6. Ιονοσφαιρικό Ινστιτούτο στο λόφο Κουφό. | Μετεγκαταστάθηκε στο λόφο Κουφό το 1995, σε απόσταση 4 περίπου χιλιομέτρων από την κορυφή της Πεντέλης. Λειτουργεί ως τμήμα του ΙΑΑΔΕΤ (Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης). |
| 7. Κέντρο Δορυφόρων Διονύσου στις βορειοανατολικές υπώρειες της Πεντέλης | Ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1960 και υπάγεται στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Απέχει 4,5 περίπου χιλιόμετρα από την κορυφή της Πεντέλης. |
| 8. Μαγνητικό Παρατηρητήριο Πεντέλης στις βορειοανατολικές υπώρειες του βουνού. | Επίσημη ονομασία: Γεωμαγνητικός Σταθμός Αττικής (Διονύσου). Υπάγεται στο ΙΑΑΔΕΤ (Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης), ενώ παλιότερα λειτουργούσε υπό την αιγίδα του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Αρχικά, το 1958, είχε εγκατασταθεί στο λόφο Κουφό, απ' όπου αργότερα μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, σε απόσταση 4,5 περίπου χιλιομέτρων από την κορυφή της Πεντέλης. Το 2011 οι υπηρεσίες του μεταστεγάστηκαν στους χώρους του Κέντρου Δορυφόρων Διονύσου. |
| 9. Έργα περιοχής σπηλιάς Πεντέλης 1977. | Ξεκίνησαν στις αρχές φθινοπώρου 1977, σε απόσταση 1,3 περίπου χιλιομέτρων από την κορυφή της Πεντέλης, και διακόπηκαν δίχως να ολοκληρωθούν τον Ιούλιο του 1983. Επισήμως, εκτελούνταν για λογαριασμό της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. |
| 10. Έργα περιοχής σπηλιάς Πεντέλης 1990. | Ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1990, σε απόσταση 1,3 περίπου χιλιομέτρων από την κορυφή της Πεντέλης, και διακόπηκαν στα τέλη φθινοπώρου του ίδιου έτους, πριν προχωρήσουν πέρα από το στάδιο εγκατάστασης εργοταξίου και ορισμένων άλλων προπαρασκευαστικών εργασιών. Επισήμως, εκτελούνταν για λογαριασμό της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. |
Η συζήτηση της ενότητας αυτής ξεκίνησε από τα αναγραφόμενα στο απόσπασμα ενός βιβλίου. Μετά τα όσα είδαμε και είπαμε, είναι καιρός να αρχίσουμε να κλείνουμε τον κύκλο μας.
Τελικά, υπάρχει πράγματι ένας υπόγειος ηλεκτρομαγνητικός δίαυλος που ενώνει τη Virginia των ΗΠΑ με την ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης, εδώ στην Αττική;
Για να απαντηθεί με βεβαιότητα το ερώτημα αυτό, θα απαιτούνταν συγκεκριμένες, δαπανηρές και εμπεριστατωμένες μελέτες, με εξειδικευμένες μετρήσεις από ειδικούς επιστήμονες και ειδικά όργανα. Μιας και, προφανώς, κάτι τέτοιο μας υπερβαίνει, εκείνο που μπορούμε να κάνουμε εδώ είναι να αξιολογήσουμε τα διάφορα αποσπασματικά ή παράπλευρα στοιχεία που είδαμε ως τώρα. Ας ξαναθυμηθούμε, λοιπόν, μερικά από τα αναμφισβήτητα και τεκμηριωμένα στοιχεία της ιστορίας αυτής.
Είδαμε ότι το Μαγνητικό Παρατηρητήριο Πεντέλης καταγράφει συχνές και ασυνήθιστες σε παγκόσμιο επίπεδο, έντονες εξάρσεις της έντασης του γεωμαγνητικού πεδίου στην περιοχή, που πολλές φορές φτάνουν σε συνθήκες «σφοδρής γεωμαγνητικής καταιγίδας». Είδαμε μία επιστημονική μελέτη, σύμφωνα με την οποία αυτές οι διακυμάνσεις ταυτίζονται χρονικά με σεισμικές δονήσεις, συγκεκριμένα στην περιοχή της Πεντέλης («Αυτός ο χρονικός συσχετισμός είναι εντονότερος στη «γειτονιά» του Μαγνητικού Παρατηρητηρίου Πεντέλης και εξασθενεί γοργά με την αύξηση της απόστασης απ' αυτό· ο βέλτιστος συσχετισμός παρατηρείται εντός ακτίνας 250 χιλιομέτρων από την Πεντέλη.»). Ο προτεινόμενος μηχανισμός συσχετισμού μεταξύ σεισμικών δονήσεων και διακυμάνσεων γεωμαγνητικού πεδίου είδαμε ότι προβλέπει τη δημιουργία ηλεκτρομαγνητικών δινών στη Λιθόσφαιρα και θεωρείται σχετικά σπάνιος («Αν γενεσιουργός αιτία είναι πράγματι ο μηχανισμός Duma – Ruzhin, η στατιστική ανάλυση δείχνει ότι αυτός ο μηχανισμός σκανδάλης για την πρόκληση σεισμών είναι σχετικά σπάνιος...»), τη στιγμή που σε άλλη μελέτη, η οποία διενεργήθηκε συγκεκριμένα για το πεντελικό μάρμαρο, διαπιστώθηκε ότι αυτό χαρακτηρίζεται από πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες, και άρα αποδίδει ηλεκτρικά φορτία ακόμη και στις πιο ανεπαίσθητες σεισμικές δονήσεις. Είδαμε ότι, αν και ο προτεινόμενος μηχανισμός μπορεί θεωρητικά να εξηγήσει το συσχετισμό μεταξύ εξάρσεων του γεωμαγνητικού πεδίου και σεισμικής δραστηριότητας σε έναν τόπο, εντούτοις αδυνατεί να εξηγήσει την ανεξάρτητη από την εποχή του έτους υπέρμετρη ημερήσια συνάθροιση σεισμικών δονήσεων στην Πεντέλη («Απροσδόκητες συναθροίσεις σεισμικών δονήσεων, ανάλογα με την ώρα της ημέρας παρατηρούνται επίσης. Για παράδειγμα, φαίνεται να υπάρχει μια υπέρμετρη συγκέντρωση σεισμικών δονήσεων μεταξύ 19:00 και 21:00, άσχετα με το μέγεθος της δόνησης και με την εποχή του έτους.»), καθώς ο εν λόγω μηχανισμός θα ήταν αναμενόμενο να προκαλεί μια εποχιακή διακύμανση στη συγκέντρωση σεισμικών δονήσεων («...ο μηχανισμός Duma – Ruzhin θα ήταν αναμενόμενο να προκαλεί μια εποχιακή διακύμανση στην εκδήλωση σεισμικών δονήσεων, δεδομένου ότι και οι διακυμάνσεις στην κατάσταση της Ιονόσφαιρας είναι πιο έντονες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.» – αν, όμως, οι γεωμαγνητικές διαταραχές της Πεντέλης δεν οφείλονται μονάχα στην εποχιακή διακύμανση της Ιονόσφαιρας, αλλά και σε κάτι άλλο, πιο μόνιμο, τότε...).
Άσχετα με οτιδήποτε άλλο, τα παραπάνω είναι από μόνα τους πολύ ενδιαφέροντα σε σχέση με την Πεντέλη. Είδαμε, όμως, και πολλά ακόμη στοιχεία γύρω από το όλο θέμα.
Είδαμε ότι η ύπαρξη τελλουρικών ρευμάτων, καναλιών ροής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας δηλαδή, που διατρέχουν υπογείως τη Γη, είναι γνωστή και δεδομένη. Είδαμε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των τελλουρικών ρευμάτων ανήκουν κυρίως στην μπάντα ELF. Είδαμε ότι το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό κατασκεύασε ένα παγκόσμιο σύστημα τηλεπικοινωνιών που βασιζόταν, ακριβώς, στα κύματα ELF. Είδαμε ότι τα κύματα ELF του συστήματος αυτού διαδίδονταν βασικά μέσω της Ιονόσφαιρας, και από αυτή, μέσω του γεωμαγνητικού πεδίου, στο υπέδαφος. Είδαμε ότι στην Πεντέλη υπάρχει σταθμός παρατήρησης της Ιονόσφαιρας και ότι αυτός χρηματοδοτείται και συμμετέχει εδώ και χρόνια σε ερευνητικά προγράμματα του ΝΑΤΟ, ενώ στους βορειοανατολικούς πρόποδες του βουνού, σε απόσταση μόλις 4,5 χιλιομέτρων από το σημείο όπου βρισκόταν εγκατεστημένη η βάση της Νέας Μάκρης, λειτουργεί το Κέντρο Δορυφόρων Διονύσου, που ασχολείται με «μελέτες του Γεωειδούς στον ελληνικό χώρο και των μεταβολών του γήινου πεδίου βαρύτητας». Είδαμε το έντονο και περίεργο «τηλεπικοινωνιακό παιχνίδι» που παιζόταν επί δεκαετίες μεταξύ Πεντέλης και Νέας Μάκρης. Είδαμε ότι και στη Virginia των ΗΠΑ σημειώνονται σχετικά έντονες διαταραχές του γεωμαγνητικού πεδίου. Είδαμε ότι οι πρώτες δοκιμές του "Project ELF" έγιναν στη Βόρεια Carolina και τη Virginia των ΗΠΑ. Είδαμε ότι το Μαγνητικό Παρατηρητήριο Πεντέλης εγκαταστάθηκε στο λόφο Κουφό της Πεντέλης το 1958, ενώ αργότερα μεταφέρθηκε βορειοανατολικά, πολύ κοντά στην περιοχή όπου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, εντοπίζεται το ένα άκρο του ηλεκτρομαγνητικού διαύλου. Η κατασκευή της υπόγειας ναυτικής βάσης τηλεπικοινωνιών Βριλησσίων, σε απόσταση δύο μόλις χιλιόμετρων από το λόφο Κουφό, είχε ξεκινήσει και αυτή το 1958, την ίδια ακριβώς χρονιά που ξεκίνησαν και οι πρώτες έρευνες του "Project ELF". Ο χώρος της βάσης έφτασε να χαρακτηριστεί το 1983 Ναυτικό Οχυρό, ενώ η γύρω περιοχή χαρακτηρίστηκε Επιτηρούμενη Ζώνη. Μάλιστα, το 1998, ο τότε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Δ. Αποστολάκης, εν μέσω έντονων πιέσεων από πλευράς κατοίκων προς απομάκρυνση της βάσης από την περιοχή τους, είχε δηλώσει στη Βουλή σχετικά: «...Οι εγκαταστάσεις των Βριλησσίων λειτουργούν αδιαλείπτως ως κέντρο λήψεως του Π.Ν. και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της δομής των επικοινωνιών όχι μόνο του Π.Ν., αλλά και του NATO και η στρατηγική θέση που κατέχουν οι συγκεκριμένες τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις καθιστά αδύνατη τη μεταφορά τους σε άλλη περιοχή...» (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=2028656&publDate=). Σημειωτέον ότι την εποχή της περίεργης αυτής δήλωσης του τότε υφυπουργού Εθνικής Άμυνας η βάση της Νέας Μάκρης είχε ήδη κλείσει προ πολλού, οπότε η κρισιμότητα της στρατηγικής θέσης της βάσης Βριλησσίων που «καθιστούσε αδύνατη τη μεταφορά της σε άλλη περιοχή» δε θα μπορούσε να σχετίζεται με την εγγύτητα της βάσης της Νέας Μάκρης. Η βάση τελικά έκλεισε, και επισήμως, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΠΝ, οι επιχειρησιακές της λειτουργιες μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Λήψης Αίγινας (http://web.archive.org/web/20040218013955/http:/www.hellenicnavy.gr/department7.asp – ανάκτηση από "Wayback Machine"). Ο χώρος, όμως, που αυτή καταλάμβανε αποδόθηκε στους κατοίκους μόλις τον Οκτώβριο του 2004, ένα μήνα μετά την επίσημη ανακοίνωση της κατάργησης του συστήματος τηλεπικοινωνιών ELF.
Ναι, πιστεύουμε πως κατά πάσα πιθανότητα ο ηλεκτρομαγνητικός αυτός δίαυλος –όχι απαραίτητα με την ακριβή περιγραφή που του αποδίδεται στο απόσπασμα– είναι υπαρκτός. Γιατί όχι, άλλωστε; Η ύπαρξη τελλουρικών ρευμάτων στο υπέδαφος είναι γνωστή και επιβεβαιωμένη, τα δε μαγνητοτελλουρικά κύματα των ρευμάτων αυτών χρησιμοποιούνται για ποικίλου περιεχομένου επιστημονικές μελέτες.
Υπάρχουν, πάντως, και αρκετές ενδιαφέρουσες συμπτώσεις στο όλο θέμα.
Θέλετε μια τέτοια χαριτωμένη σύμπτωση; Λοιπόν, λίγο νοτιότερα και σε απόσταση τριών μόλις χιλιομέτρων από τη Νέα Μάκρη, στη γενική περιοχή της οποίας σύμφωνα με το συγγραφέα του αποσπάσματος εκδηλώνεται το «Μαγνητικό Μάτι» (κατά λέξη) του διαύλου, βρίσκεται η περιοχή που ονομάζεται "Μάτι" Αττικής.
Θέλετε άλλη μία χαριτωμένη σύμπτωση; Το 2002, στην περιοχή "Μπρεξίζα" της Νέας Μάκρης, την ίδια ακριβώς περιοχή όπου βρισκόταν εγκατεστημένη και η πρώην αμερικανική βάση, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ένα από τα μεγαλύτερα Ιερά αιγυπτιακών θεοτήτων που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα, έκτασης τεσσάρων περίπου στρεμμάτων, αφιερωμένο στη θεά Ίσιδα. Το «Ιερό των Αιγυπτίων Θεών Μπρεξίζας», όπως αποκαλείται, χρονολογείται από τη ρωμαϊκή εποχή, και συγκεκριμένα από τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Ανάμεσα σε άλλα ευρήματα, βρέθηκαν και δύο καλοδιατηρημένα αγάλματα της Ίσιδας (σχετικά με το Ιερό: http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=19842).
Θέλετε και τρίτη χαριτωμένη σύμπτωση; Ο υιός της Ίσιδας, σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, ήταν ο θεός Ώρος, σύμβολο του οποίου ήταν το πασίγνωστο αιγυπτιακό σύμβολο «Μάτι στον Ουρανό».
|
Το Μάτι του Ώρου. |
Όσο για την Ίσιδα, στις διάφορες ανάγλυφες απεικονίσεις και αγάλματα παριστάνεται συνήθως φέροντας πάνω από το κεφάλι της έναν ηλιακό δίσκο, εκατέρωθεν του οποίου καταλήγουν τα δύο άκρα κεράτων που διέρχονται και ενώνονται κάτω από αυτόν.
|
Ένα από τα δύο αγάλματα της Ίσιδας που βρέθηκαν στην περιοχή Μπρεξίζα της Νέας Μάκρης. |
Η Νέα Μάκρη απέχει μόλις 5 περίπου χιλιόμετρα από τους ανατολικούς πρόποδες της Πεντέλης. Και, όπως λέγαμε και πριν, ανεξάρτητα με την ύπαρξη ή όχι ηλεκτρομαγνητικού διαύλου, η περιοχή της Πεντέλης φέρει σαφείς ενδείξεις για την εκδήλωση μιας έντονης γεωμαγνητικής δραστηριότητας. Από μια συζήτηση, λοιπόν, όπως αυτή δε θα μπορούσε να λείπει η αναφορά σε ένα άλλο κομβικό σημείο της όλης ιστορίας: τα έργα της σπηλιάς.
Πριν, όμως, διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις για τα έργα αυτά, θα πρέπει να αναφερθούμε σε ένα υπόλειμμα τους κοντά στη σπηλιά, ο τρόπος κατασκευής και η σκοπιμότητα του οποίου αποτελούσαν για εμάς γρίφο επί πολλά χρόνια. Μιλάμε για μία τεχνητή σήραγγα στον πάτο ενός πηγαδιού, σε απόσταση 80 περίπου μέτρων από τη σπηλιά.
Ακολουθώντας κανείς το χωματόδρομο προς τη σπηλιά, φτάνει σε μία τελική ανηφόρα 100 περίπου μέτρων που καταλήγει σε ένα μεγάλο πλάτωμα, στα αριστερά του οποίου και σε απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων βρίσκεται το άνοιγμα της σπηλιάς. Στο τέλος ακριβώς της ανηφόρας αυτής και αριστερά, ανάμεσα σε βράχους, εντοπίζεται το πηγάδι με τη σήραγγα στον πυθμένα του.
|
Πίσω από αυτό το πεύκο βρίσκεται το πηγάδι... |
|
...και στο βάθος του πηγαδιού... |
 |
 |
|
...υπάρχει αυτή η σήραγγα, που καταλήγει τυφλά, τρία περίπου μέτρα παραπέρα (μία ακόμα φωτογραφία της έχουμε παραθέσει σε προηγούμενη ενότητα). |
Όπως λοιπόν σημειώναμε, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε κανένα λογικοφανή τρόπο μέσω του οποίου η σήραγγα αυτή θα μπορούσε να είχε διανοιχτεί μέσα από το στενό άνοιγμα του πηγαδιού. Και είχαμε δίκιο να απορούμε, καθότι η διάνοιξη της σήραγγας, όντως, δεν είχε ξεκινήσει από το πηγάδι. Την απάντηση, μαζί με τις συνοδευτικές φωτογραφίες που την αποδεικνύουν, μας έδωσε ένας άνθρωπος που είχε παρακολουθήσει σχεδόν αδιαλείπτως την εξέλιξη των έργων του 1977, και ο οποίος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. Τον ευχαριστούμε θερμά (μιας, πάντως, και υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία και επισημάνσεις που προέρχονται από τον συγκεκριμένο επισκέπτη της Πεντέλης, εφεξής, χάριν συντομίας, θα αναφερόμαστε σε αυτόν με το ψευδώνυμο «Διολίδης»).
Ας δούμε, όμως, επιτέλους πώς κατασκευάστηκε η εν λόγω σήραγγα.
|
|
|
